10) Ο λόγος του Θεού είναι ο άρτος που μας τρέφει.

...Και είπε προς αυτούς ο Ιησούς,Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής όστις έρχεται προς εμέ δεν θέλει πεινάσει...(Ιωαν.ς´35)

...Εγώ είμαι ο άρτος ο ζων ο καταβάς εκ του ουρανού, Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου θέλει ζήσει εις τον αιώνα. (Ιωαν.ς´51)

Πως όμως τρόμε τον Λόγο του Θεού;

• Διαβάζοντας το καθένα εδάφιο χωριστά, ακούμε τον Θεό να μας μιλάει μέσα από αυτό. Μας λέει τι πρέπει να κάνουμε, τι να μην κάνουμε, μας πληροφορεί για τα μελλούμενα και μας αποκαλύπτει το έργο της σωτηρίας Του.

Να δούμε ένα παράδειγμα:

Όθεν απορρίψαντες το ψεύδος, λαλεί τε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού,διότι είμεθα μέλη αλλήλων. (εφεσ..δ.25.)

• Αφού λοιπόν ο Θεός μας μίλησε δια του Λόγου Του, εμείς παίρνουμε θέση σ' αυτά που είπε. Πρώτα επειδή εμπιστευόμαστε το Θεό δεχόμαστε αυτά που είπε ως αληθινά.
  Μετά δια λόγου ζητάμε αυτά που εννοήσαμε να γίνουν πράξη στη ζωή μας και γι αυτά που έχουμε απορίες ρωτάμε ως εξής:

“Κύριε σε παρακαλώ δώσε μου την δύναμη να απορρίψω το ψέμα και να λέω πάντα την αλήθεια”και δώσε μου να καταλάβω τι σημαίνει να είμαστε μέλη αλλήλων γιατί δεν το καταλαβαίνω.”

Με αυτό το τρόπο προσλαμβάνω το Λόγο του Θεού μέσα μου. Δεν αρκεί να τον δεχτώ μόνο σαν αληθινό, πρέπει να γίνει μέρος της ζωής μου. Τον αφομοιώνω σαν Τροφή που θα με αυξήσει πνευματικά.

Τρώω το λόγο του Θεού όταν τον δέχομαι χωρίς καμία επιφύλαξη στην καρδιά μου, αλληλεπιδρώ μαζί Του και ζητώ να γίνει πράξη στη ζωή μου. Κάθε φορά δίνω λόγο στο Θεό γι αυτόν δια της υπακοής.(υπακοή κεφ.8)

...και φανερονεσθε οτι εισθε επιστολη Χριστου, γενομενη δια της διακονιας ημων, εγγεγραμμενη ουχι με μελανην, αλλα με το Πνευμα του Θεου του ζωντος, ουχι εις πλακας λιθινας, αλλ εις πλακας σαρκινας της καρδιας.(Κορινθ.Β´3.3)

• Έτσι γράφεται ο λόγος του Θεού για πάντα μέσα στην καρδιά μου σαν τρόπος ζωής και όχι σαν απλή πληροφορία. Αρχίζει να λειτουργεί και να μεταμορφώνει τον νου και την διάνοια μου σε νου Χριστού.

Αρχίζουν σιγά-σιγά τα γούστα μου να ταιριάζουν με τα δικά Του, αγαπώ τα πράγματα που Εκείνος αγαπά και μισώ αυτά που εκείνος μισεί. Αρχίζω να θέλω να περνώ περισσότερο χρόνο μαζί Του. Εμπιστεύομαι σε Αυτόν μυστικά της ψυχής μου που κανένας άλλος δεν έχει ακούσει.

Μετά την αλλαγή στο μυαλό αρχίζει ο Λόγος να επηρεάζει τις πράξεις μου. Κάθε πράξη μου τώρα θέλω να του αρέσει, πάντα αναρωτιέμαι τι θα έκανε ο Χριστός σε μια ανάλογη περίπτωση. Συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους όπως θα συμπεριφερόμουν στον ίδιο.

Πολύ σύντομα καταλαβαίνω ότι εγώ κι εκείνος έχουμε γίνει ένα και μου είναι αδύνατον πια να ζήσω χωρίς αυτόν.

Πολλοί χριστιανοί παραπονιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν την Α.Γ.

Ο Χριστός φεύγοντας για τον Ουρανό μας άφησε τον Λόγο του κληρονομιά. Με τα σημερινά εδάφια μαθαίνουμε ότι γίνεται ,εκτός των άλλων,και η καθημερινή μας τροφή. Αυτή η τροφή προσαρμόζεται σε όλες τις φάσεις της ζωής μας. Συνεχώς δε ανανεώνεται για να διαρκέσει για όσο ζούμε.

• Θέλοντας εμείς να καταλάβουμε όλη την Α.Γ εξαρχής και σε βάθος με μια ανάγνωση, είναι σαν να θέλουμε να φάμε όλη την ποσότητα της τροφής που προορίζεται για όλη μας την ζωή μέσα σε ένα χρονικό διάστημα τόσο όσο διαρκεί μια ανάγνωση, πράγμα πρακτικά παράλογο και αδύνατον.
• Ο Λόγος αποκαλύπτεται σιγά-σιγά ανάλογα με την πνευματική μας πρόοδο και αποτελεί καθημερινή μας τροφή. Θα έχει πάντα κάτι καινούργιο να μας δώσει μέχρι το τέλος της ζωής μας. Πάντα μέσα στο Λόγο θα υπάρχουν πράγματα που δεν θα καταλαβαίνουμε, Κάποια συγκεκριμένη τροφή δεν θα είναι κατάλληλη για κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο για μένα. Αυτό είναι τελείως φυσιολογικό, και απλά πρέπει να το αποδεχτούμε και να μάθουμε να το διαχειριζόμαστε.
• Ότι δεν καταλαβαίνομε σήμερα ζητάμε από το Θεό δύναμη και σοφία να το καταλάβομε αργότερα. Με αυτόν τον τρόπο ετοιμάζομε το φαγητό για την αύριο.
• Είναι άσκοπο να καταφεύγουμε σε άλλες φιλοσοφίες και θεωρίες για να ερμηνεύσουμε τα λόγια του Θεού. Να είμαστε προσεχτικοί τι είδους τροφή λαμβάνουμε.

Η σοφια αυτη δεν ειναι ανωθεν καταβαινουσα, αλλ ειναι επιγειος, ζωωδης, δαιμονιωδης. Διοτι οπου ειναι φθονος και φιλονεικια, εκει ακαταστασια και παν αχρειον πραγμα. Η ανωθεν ομως σοφια πρωτον μεν ειναι καθαρα, επειτα ειρηνικη, επιεικης, ευπειθης, πληρης ελεους και καλων καρπων, αμεροληπτος και ανυποκριτος.Ιακωβ.3.16-18)

Η σοφία του Θεού αποδεσμεύεται μόνο με την διαδοχική υπακοή του Λόγου ( υπακοή,κεφαλ.8) και όχι με αποστήθιση κειμένων που είχαν δοθεί βοήθεια στους ανθρώπους πριν έρθει το τέλειο, η χάρις του Χριστού.

... Τις ειναι μεταξυ σας σοφος και επιστημων; ας δειξη εκ της καλης διαγωγης τα εργα εαυτου εν πραοτητι σοφιας. (Ιακωβ.3.13.)

Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να μας εξηγήσει αυτά που δεν καταλαβαίνουμε, όταν έρθει η ώρα.

Δεν προσπαθούμε να σπάσομε πόρτες κλειστές. Εργαζόμαστε για να έρθει η ώρα που θα μας δώσει ο Θεός την σοφία να τις ανοίξουμε,

Και εγω, αδελφοι, δεν ηδυνηθην να λαλησω προς εσας ως προς πνευματικους, αλλ ως προς σαρκικους, ως προς νηπια εν Χριστω. Γαλα σας εποτισα και ουχι στερεαν τροφην διοτι δεν ηδυνασθε ετι να δεχθητε αυτην. Αλλ ουδε τωρα δυνασθε ετι (Κορινθ.Α´ 3.1-3)

Καταλαβαίνουμε λοιπόν πάντα τόσο όσο μας επιτρέπει η πνευματική μας ηλικία. Δεν μπορούμε να εννοήσουμε περισσότερο. Φανταστείτε ένα μωρό να προσπαθεί να φάει σουβλάκια, είναι φανερό ότι δεν αντέχει να τα αφομοιώσει.

• Πρέπει να χαλαρώσουμε, να μην αγωνιούμε για το Λόγο και τις διαστάσεις του που δεν εννοούμε. Να επικεντρωθούμε και να δουλέψουμε επιμελώς με αυτόν που μας είναι ήδη κατανοητός.

Απλά να είμαστε προσεχτικοί, να αφήνουμε το Λόγο μπροστά, αυτός να μας οδηγεί και εμείς να τον υπακούμε και όχι εμείς μπροστά με ανθρώπινη λογική και δική μας σοφία να τον ερμηνεύουμε . Να αφήσουμε τον Θεό να σώσει εμάς και να μην προσπαθούμε εμείς να σώσουμε το Θεό.

...να παραστησητε τα σωματα σας θυσιαν ζωσαν, αγιαν, ευαρεστον εις τον Θεον, ητις ειναι η λογικη σας λατρεια, και μη συμμορφονεσθε με τον αιωνα τουτον, αλλα μεταμορφονεσθε δια της ανακαινισεως του νοος σας, ωστε να δοκιμαζητε τι ειναι το θελημα του Θεου, το αγαθον και ευαρεστον και τελειον. (Ρωμ.12.2-3)

• Μπορούμε βέβαια να καταναλώνουμε σήμερα μόνο τον Λόγο που εννοεί το μυαλό μας και όσο αντέχει η πίστη μας. Όσο όμως το μυαλό μας αλλάζει και προσαρμόζεται στους όρους της διαθήκης καινούργιες ποσότητες τροφής αποδεσμεύονται για μας.

... Γινεσθε δε εκτελεσται του λογου και μη μονον ακροαται, απατωντες εαυτους. Διοτι εαν τις ηναι ακροατης του λογου και ουχι εκτελεστης, ουτος ομοιαζει με ανθρωπον, οστις θεωρει το φυσικον αυτου προσωπον εν κατοπτρω διοτι εθεωρησεν εαυτον και ανεχωρησε, και ευθυς ελησμονησεν οποιος ητο.(Ιακωβ.1.23-24.).

• Όταν δοκιμάζομε στην πράξη κάθε μέρα αυτά που διαβάζουμε, ο Λόγος που τρόμε μας βοηθά να αποκτούμε καινούργιες εμπειρίες.

Οι εμπειρίες αυτές τελικά αλλάζουν το τρόπο που το μυαλό μας αντιμετωπίζει τις μέχρι τώρα συνήθειες και πεποιθήσεις μας. Αναθεωρούμε τα κριτήρια για το τι είναι σωστό και τι λάθος, τι πραγματικά μας ωφελεί και τι όχι.

Βάζουμε άλλες προτεραιότητες, αλλάζουμε ριζικά τον τρόπο που σκεφτόμαστε με αποτέλεσμα συνεχώς να αντιλαμβανόμαστε καινούργια γνώση-τροφή- ενέργεια, που στην συνέχεια μετατρέπουμε σε καινούργιες εμπειρίες...εξέλιξη, πνευματική ανάπτυξη και... πάλι από την αρχή.

...Αδελφοι, μη γινεσθε παιδια κατα τας φρενας, αλλα γινεσθε νηπια μεν εις την κακιαν, τελειοι ομως εις τας φρενας. (Κορινθ.Α´ 14.21 )

• Αν όμως διαβάζομε την Αγία Γραφή επιπόλαια και επιφανειακά σαν άλλη μία πυγή πληροφοριών, εάν μέσα στη σοφία δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την διάσταση της ειρήνης, της αγάπης της κακία των παθών της αμαρτίας τότε δεν είναι για μας ζωντανή τροφή Θεού.

Μπορεί να γνωρίζουμε μεν τι λέει η Α.Γ αλλά δεν έχουμε γευτεί τις δυνάμεις και τις ενέργειες της. Περνάμε πολύ χρόνο σε μελέτη αλλά παραμένουνε έξω από την εμπειρία που μας ωριμάζει και μας ενηλικιώνει, όλο μαθαίνουμε αλλά ελάχιστα εννοούμε.

Γι αυτό παραμένει το μυαλό μας ανεκπαίδευτο, ως προς το να πράττει το καλό πρώτα για μας τους ίδιους και κατόπιν για τους άλλους, και επιρρεπές στην αλαζονεία της επίγειας σοφίας: Η σοφια αυτη δεν ειναι ανωθεν καταβαινουσα, αλλ ειναι επιγειος, ζωωδης, δαιμονιωδης.

Μας γεμίζει εγωισμό και καμαρώνουμε που εμείς ανακαλύψαμε τις κρυμμένες ιδέες των αρχαίων και προσπαθούμε να τις μοιραστούμε με τους γύρω μας.

Αυτή η σοφία όμως δεν φέρνει καρπό, είναι σαν σύννεφα χωρίς βροχή.

Δεν μας δίνει δύναμη να ακολουθήσουμε την δικαιοσύνη του Θεού. Ακολουθούμε την δική μας δικαιοσύνη και γι αυτό δεν έχομε την ειρήνη του Χριστού, η ζωή μας είναι ταραγμένη και η ψυχή μας πονάει. Νοιώθουμε ένα απέραντο κενό που δεν μπορούμε να το καλύψουμε με τίποτα. Όσο είμαστε απασχολημένοι ή με παρέα νομίζουμε ότι όλα είναι καλά. Όταν όμως μείνουμε μόνοι πάλι αρχίζουμε να ακούμε την ψυχή μας που κλαίει γιατί πεινά.

... ειναι γεγραμμενον οτι με αρτον μονον δεν θελει ζησει ο ανθρωπος, αλλα με παντα λογον Θεου.(Λουκ.4.5.)

Το κορμί μας το τρέφουμε με τους καρπούς της γης. Το μυαλό μας μπορούμε να το ξεγελάσουμε και να το χορτάσουμε με επίγεια σοφία και υπερηφάνεια. Την ψυχή μας όμως όχι, αυτή τρέφεται μόνο με το Λόγο του Θεού, και όταν πεινά θλίβεται,και πονάει.

...Επειδη ενω ως προς τον καιρον επρεπε να ησθε διδασκαλοι, παλιν εχετε χρειαν του να σας διδασκη τις τα αρχικα στοιχεια των λογων του Θεου, και κατηντησατε να εχητε χρειαν γαλακτος και ουχι στερεας τροφης. (Εβρ.5.13).

Στην αρχή της πορείας μας στο Χριστό όταν δεν γνωρίζουμε ακόμα την διαδικασία με την οποία ο λόγος λαμβάνεται σαν τροφή νοιώθουμε απογοήτευση όταν υπάρχουν εδάφια που δεν τα καταλαβαίνουμε. Όταν πήρα στα χέρια μου την Κ.Δ νόμιζα ότι ήταν θέμα μερικών ημερών να έχω πλήρη άποψη για το τι διαπραγματευόταν. Σύντομα βέβαια όλοι διαπιστώνουμε ότι τα επίπεδα αυτού του βιβλίου δεν είναι ένα και δύο αλλά άπειρα και ότι η μελέτη της Γραφής για έναν χριστιανό έχει αρχή, αλλά ποτέ δεν έχει τέλος.

...Διοτι πας ο μετεχων γαλακτος ειναι απειρος του λογου της δικαιοσυνης επειδη ειναι νηπιος των τελειων ομως ειναι η στερεα τροφη, οιτινες δια την εξιν εχουσι τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εις το να διακρινωσι το καλον και το κακον.(Εβρ.5.14.15.)

Όταν ο χριστιανός αρχίζει από μόνος του συνειδητά να καταναλώνει τον Λόγο του Θεού σαν τροφή είναι ένδειξη ότι αρχίζει πια να ενηλικιώνεται.

9)Μην προσθέσεις, μην αφαιρέσεις, μην αλλάξεις

Εάν τις επιθέση εις ταύτα, ο Θεός θέλει επιθέσει εις αυτόν τας πληγάς τας γεγραμμένας εν τω βιβλίω τούτω, και εάν τις αφαιρέσει από των λόγων του βιβλίου της προφητείας ταύτης, ο Θεός θέλει αφαιρέσει το μέρος αυτού από του βιβλίου της ζωής και από της πόλεως της αγίας και των γεγραμμένων εν τω βιβλίω τούτω (αποκ.κβ´19).

Από εδώ και πέρα πρέπει να λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψιν μας όταν μελετάμε στην Α.Γ. το εδάφιο αυτό. Μας είναι εξαιρετικά χρήσιμο γιατί μέσα στην Α.Γ θα συναντήσουμε πολλές φορές εδάφια που μας σκανδαλίζουν. Θα πρέπει να καταλάβουμε καλά πως δεν μπορούμε να τα αφαιρέσουμε, και στη θέση τους να προσθέσουμε άλλες θεωρίες και δικές μας υποθέσεις,διότι έχει επιπτώσεις.

Σαν τιμωρία βγαίνουμε οριστικά από το δρόμο του Χριστού και χάνουμε την σωτηρία

Και ο Χριστός είπε προς αυτούς. Ω ανόητοι και βραδείς την καρδίαν εις το να πιστευητε εις πάντα όσα ελάλησαν οι προφήται.(Λουκ.κδ´25).

Οι Εβραίοι διάβαζαν χρόνια τις γραφές περιμένανε τον γιό του Θεού τον Μεσσία. Τον περίμεναν όμως σαν μεγάλο βασιλέα να έρθει να τους ελευθερώσει από τους εχθρούς τους και να τους κυβερνήσει με δόξα και όταν είδαν ένα ταπεινό μαραγκό σκανδαλίστηκαν. Δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να κατανοήσουν ότι και τα εδάφια της σταύρωσης αναφερόταν στο ίδιο πρόσωπο. Ας προσέξουμε λοιπόν να μην πάθουμε κι εμείς το ίδιο. Το έργο του Θεού είναι πολυποίκιλο και πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στο καινούργιο.

Σε αυτό το εδάφιο ο Χριστός προχωράει και λίγο παραπέρα δεν φτάνει μόνο να μην προσθέτουμε και να μην αφαιρούμε στο Λόγο του Θεού, πρέπει και να πιστεύουμε όλα ανεξαιρέτως όσα είναι γραμμένα μέσα στο Λόγο του. Πολλές φορές κι εμείς σκανδαλιζόμαστε όπως οι Εβραίοι. Πολλά εδάφια μέσα στην Α.Γ είναι δυσνόητα και εκ πρώτης όψεως μπορεί να φαίνονται και αντίθετα μεταξύ τους. Αυτά όμως που σε μια πνευματική ηλικία φαίνονται ασυμβίβαστα αργότερα όταν προχωρήσουμε την μελέτη μας και εξελιχτούμε στο Χρηστό θα διαπιστώσουμε ότι είχαμε κάνει λάθος. Τα πράγματα στο Θεό έχουν πολλά επίπεδα προσέγγισης που δεν είναι φανερά με την πρώτη ματιά σε όλους τους ερευνητές. Ας είμαστε λοιπόν ανοιχτοί στο καινούργιο που μπορεί να μας αποκαλυφτεί, και να πιστεύουμε όλα όσα είναι γραμμένα μέσα στο Λόγο και όχι μόνο όσα μας συμφέρουν ή όσα κατανοούμε σε πρώτο επίπεδο.

... Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν αυτόν θέλω να μένη εωσού έλθω, τι προς σε; συ ακολούθει μοι.
Διεδόθη λοιπόν ο λόγος ούτος εις τους αδελφούς ότι ο μαθητής εκείνος δεν αποθνήσκει· ο Ιησούς όμως δεν είπε προς αυτόν ότι δεν αποθνήσκει, αλλ' εάν θέλω αυτόν να μένη εωσού έλθω, τι προς σε;
Ούτος είναι ο μαθητής ο μαρτυρών περί τούτων και γράψας ταύτα, και εξεύρομεν ότι είναι αληθής η μαρτυρία αυτού.(Ιωανν.κα´22-24).

Σε αυτό το εδάφιο βλέπουμε ότι ο Λόγος του Θεού προχωράει ακόμα παραπέρα. Δεν φτάνει μόνο να μην προσθέτουμε και να μην αφαιρούμε στο Λόγο. Δεν είναι αρκετό μόνο να πιστεύουμε πάντα όσα είναι γραμμένα. Πρέπει να είμαστε ακόμα πιο προσεχτικοί. Δεν έχουμε το δικαίωμα να παραποιούμε τα λόγια του Χριστού ούτε κατ' ελάχιστον. Εδώ οι μαθητές είναι τελείως δικαιολογημένοι να συμπεράνουν ότι ο Ιωάννης αφού θα μείνει άρα δεν πεθαίνει, το ίδιο ομολογώ θα συμπεραίναμε κι εμείς σήμερα. Ο Ιωάννης εδώ όμως μας επισημαίνει ότι δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό. Τα Λόγια του Χριστού πρέπει να παραμένουν ακριβώς όπως τα έγραψαν οι απόστολοι, να μην τολμάμε να τα εκφράζουμε με την δική μας εκδοχή. Ο Λόγος είναι κεκαλυμμένος και επιτελεί ένα συγκεκριμένο σκοπό και στόχο και δεν πρέπει να επεμβαίνουμε κατ' ουδένα τρόπο. Να τον λαμβάνουμε ακριβώς όπως είναι και να τον αποδίδουμε επίσης στις μελέτες μας με τον ίδιο τρόπο.

Φαντάζεστε να είχε φτάσει μέχρι σε μας η εκδοχή των μαθητών;

Να μας λέει η Α.Γ ότι ο Ιωάννης δεν πεθαίνει, και τώρα ο Ιωάννης να είναι νεκρός;

Ο Ιωάννης όμως με την πρόβλεψη του Αγίου πνεύματος διόρθωσε την ζημιά που επρόκειτο να γίνει, έβαλε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, ακριβώς όπως τα είπε ο Χριστός.

Με αυτά τα τρία εδάφια με σιγουριά διαπιστώνουμε ότι ο Λόγος του Θεού είναι πλήρης αποκλειστική και αυτόνομη πορεία. Δεν μπορούμε κατ' ουδένα τρόπο το Λόγο να τον μοιχεύουμε και να τον αναμείξουμε με οποιαδήποτε άλλη θεωρία. Δεν προσθέτουμε δεν αφαιρούμε, δεν δίνουμε την δική μας εκδοχή στα λόγια του Χριστού, και πιστεύουμε πάντα τα γεγραμμένα.

Φασισμός

Μας είπαν πως ο φασισμός είναι ο μεγάλος μας εχθρός

και πρέπει να τον πολεμήσουμε με κάθε τρόπο.

Αλλά αν με φασισμό αδερφέ μου

τους φασίστες πολεμήσουμε

τότε την χάσαμε την μάχη.

Τον φασισμό ψυχή μου δεν νικήσαμε

ο φασισμός μας νίκησε.

Απέδειξε πως είναι απαραίτητος

και ο μόνος τρόπος μια μάχη για να κερδηθεί.

Αφού άλλο τρόπο καλύτερο κι εμείς να μεταχειριστούμε

και να δείξουμε δεν είχαμε.

Διάφορα

8) Υπακοή

Διοτι αν και περιπατωμεν εν σαρκι, δεν πολεμουμεν ομως κατα σαρκα διοτι τα οπλα του πολεμου ημων δεν ειναι σαρκικα, αλλα δυνατα συν Θεω προς καθαιρεσιν οχυρωματων επειδη καθαιρουμεν λογισμους και παν υψωμα επαιρομενον εναντιον της γνωσεως του Θεου, και αιχμαλωτιζομεν παν νοημα εις την υπακοην του Χριστου, και ειμεθα ετοιμοι να εκδικησωμεν πασαν παρακοην, οταν γεινη πληρης η υπακοη σας. (Κορινθ.Β´10.3-6)

Αν η πίστη είναι ο αγωγός που αντλούμε την δύναμη του Θεού,η υπακοή είναι η υπογραφή που πρέπει να μπει κάτω από κάθε εδάφιο από κάθε λόγο μας και κάθε έργο μας για να μπορέσουμε δια της πίστεως να πάρουμε την δύναμη από το Θεού. Χωρίς την υπακοή είναι σαν να μην έχουμε πατήσει το πλήκτρο enter στον υπολογιστή μας για να εισάγουμε τα νέα μας δεδομένα, σε τίποτε δεν μπορούμε να συνδιαλαγούμε με το Θεό χωρίς να προηγηθεί η υπακοή μας προς αυτόν.

Τι ακριβώς όμως εννοούμε όταν λέμε υπακοή;

Ο άνθρωπος δεν έχει την δυνατότητα να εκτελεί πλήρως και πάντα αυτά που λέει ο Θεός στο Λόγο Του.

Έχουμε μάθει να απομονώνουμε τα εδάφια, να τα εξερευνούμε και να γνωρίσουμε μία-μια τις προϋποθέσεις και τους όρους που υπάρχουν μέσα στη Διαθήκη. Πρέπει να τους δεχόμαστε για να μη βγούμε έξω από τον δρόμο και χάσουμε την σωτηρία μας. Από το κάθε εδάφιο χωριστά παίρνουμε συγκεκριμένη γνώση και δύναμη.

Επιπλέον γνώση και δύναμη μπορούμε να πάρουμε από τον λόγο του Θεού συνδυάζοντας εδάφια. Ο Θεός μπορεί με αυτό τον τρόπο να μας δώσει απάντηση σε ερωτήματα μας και να έχουμε ερμηνείες και καινούργιες αποκαλύψεις

Συνδυάζοντας τα παρακάτω εδάφια θα φτάσουμε στην δύναμη της υπακοής:

Πας οστις παραβαινει και δεν μενει εν τη διδαχη του Χριστου Θεον δεν εχει ο μενων εν τη διδαχη του Χριστου, ουτος εχει και τον Πατερα και τον Υιον. (Ιωαν.Β´9-10)

• Διαβάζουμε και παραμένουμε στην διδασκαλία του Χριστού. Δεχόμαστε το Λόγο σαν κληρονομιά και Διαθήκη μας. Τον εξερευνούμε για να πάρουμε γνώση και δύναμη. Πληροφορηθήκαμε μέσα από το Λόγο ότι κάποιες πράξεις μας ονομάζονται “αμαρτίες” και έχουν για μας κόστος που πρέπει να πληρωθεί. Πρώτη μας προτεραιότητα είναι να εντοπίσουμε ποιες ακριβώς είναι αυτές οι αμαρτίες. Αφού πρέπει να πληρωθούν πρέπει να εντοπιστούν για να γνωρίζουμε τι ακριβώς χρωστάμε.

Παλαιότερα στην κοινωνική συνείδηση του κόσμου ήταν γνωστές οι αμαρτίες διότι η πληροφορία ανακυκλωνόταν μέσα από το περιβάλλον. Το παιδί κοινωνικοποιούνταν σε κλειστή κοινωνία και μάθαινε να πιστεύει σαν σωστό αυτό που πίστευαν σωστό οι γονείς οι θείοι οι λοιποί συγγενείς, ο Παπάς και ο δάσκαλος. Είχαμε λοιπόν μεγαλώσει όλοι γνωρίζοντας τις χριστιανικές αξίες. Τώρα ο νέος δέχεται πολλές και αντικρουόμενες πληροφορίες στο μεγαλύτερο μέρος τους μη χριστιανικές. Το κατά ηθικά σωστό πια έχει πολύ θολή εικόνα μέσα στο μυαλό του ανθρώπου. Όσο πιο πολύ “μορφώνεται” ο άνθρωπος τόσο μεγαλύτερες φυγόκεντρες δυνάμεις ασκούνται πάνω του που ακόμα και οικογένειες με αξίες και υγιή πιστεύω δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα παιδιά τους στις οικογενειακές αρχές και αξίες. Τα φωτεινά λαμπιόνια της καταξίωσης, και της κοινωνικής αποδοχής από το περιβάλλον τους τραβούν σαν μαγνήτες.

--- Καλό το ευαγγέλιο αλλά για να δούμε τι λένε και οι άλλοι σοφοί. Εξομοιώνουν την δύναμη του Θεού με την ανθρώπινη σοφία. Έτσι λοιπόν, εκτός από κάποιες φιλοσοφικές κορώνες περί αγάπης, ειρήνης, κ.λ.π που κρατήσαμε για να στολίζουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο τα Χριστούγεννα και να φτιάχνουμε ατμόσφαιρα, οι Χριστιανικές απόψεις πλέον στο μεγαλύτερο μέρος τους θεωρούνται αναχρονιστικές και χωρίς καμία πρακτική αξία, μέχρι νομικώς διώκονται.

Είναι πολύ σαφείς και αυστηροί οι νόμοι που μας λένε πως να συμπεριφερόμαστε στα αδύναμα και απροστάτευτα ζώα αλλά δεν υπάρχει ουσιαστική πρόνοια για τις ασθενείς ομάδες των ανθρώπων, και όσο ο καιρός περνάει και οι ελάχιστες πρόνοιες που υπήρχαν σταδιακά καταργούνται. Ειναι λοιπόν πλέον απαραίτητο να μελετήσουμε από την αρχή την διδασκαλία του Χριστού και να πληροφορηθούμε τι Εκείνος θεωρεί ότι είναι αμαρτία άρα και επιβλαβές για το ψυχικό μας σώμα. Αυτό είναι που πρέπει να θεωρηθεί σαν χρέος προς πληρωμή και όχι αυτό που εμείς νομίζουμε αμαρτία και λάθος, σύμφωνα με τα τωρινά κοινωνικά κριτήρια και τα χαλαρά ήθη.

Ιδού, ισταμαι εις την θυραν και κρούω εάν τις ακουση της φωνής μου και ανοίξει την θυραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνίσει μετ αυτού και αυτός μετ εμου. (Αποκ. 3:19-21).

• Δεχόμαστε τον Χριστό όταν χτυπά την πόρτα της καρδιάς μας να μας ελέγξει για τα λάθη μας και ζητούμε πνεύμα μετανοίας και διάκρισις
  Πρέπει να εντοπίζω τα “χρέη”γιατί ο διάβολος βιάζεται να έρθει να αρπάξει ότι του χρωστάω. Κάτι έχουμε καταλάβει κι εμείς αυτή την εποχή από χρέη και δανειστές!

Αφού όπως είδαμε παραπάνω διαχωρίσουμε και αποδεχτούμε ποια είναι η κατά Χριστόν αμαρτία, τώρα πρέπει να προχωρήσουμε και να αποδεχτούμε τον έλεγχο του Χριστού όταν εμείς κάνουμε κάποιες από αυτές τις αμαρτίες. Όταν το σαρκικό σώμα μας πάσχει από μια αρρώστια θεωρούμε πλεονέκτημα να το ξέρουμε όσο το δυνατόν νωρίτερα για να κάνουμε έγκαιρα τις απαραίτητες ενέργειες θεραπείας του πριν είναι πολύ αργά. Το ίδιο και το ψυχικό σώμα μας μολύνεται από την αμαρτία και είναι εξίσου σημαντικό αυτή η αιτία της μόλυνσης να εντοπιστεί επακριβώς και όσο το δυνατόν νωρίτερα.

Αυτό το προληπτικό τσεκ- απ μας προσφέρει ο Χριστός κάθε μέρα εντελώς δωρεάν. Αυτό που θέλει από μας είναι μοναχά για λόγους επουράνιας νομοθεσίας και τάξης να κάνουμε μια αίτηση με την υπογραφή μας. Τότε, όταν ανοίξουμε εμείς την πόρτα θα έρθει, αλλά όχι με άδεια χέρια, θα φέρει να φάμε μαζί από την δική του τροφή. Ενέργεια δηλαδή μετατρεπομένη σε δυνάμεις διαφόρων ειδών που θα μας χρειαστούν κατά την διάρκεια της πορείας μας στο δρόμο του.

...Και αυτη ειναι η παρρησια, την οποιαν εχομεν προς αυτον, οτι εαν ζητωμεν τι κατα το θελημα αυτου, ακουει ημας. (Ιωαν. 5:15 )

• Ζητώ στο όνομα του Ιησού Χριστού βοήθεια να μην ξανακάνω τα ίδια λάθη.
  Πρέπει να εξετάσω την αμαρτία που έκανα γιατί την έκανα και να συνειδητοποιήσω πόση ζημιά μου κάνει. Με την σοφία και τη δύναμη που αντλώ από την καθημερινή μου επικοινωνία και συνεργασία με το Θεό, επεξεργάζομαι μέσα στο μυαλό μου ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να την αποφύγω την επόμενη φορά. Με την συνεχώς αυξανόμενη πίστη μου και υπακοή κατά πάντα, αντιλαμβάνομαι καινούργια μεθοδολογία και παίρνω καινούργια, άγνωστα σε μένα μέχρι σήμερα κίνητρα, ώστε να μάχομαι την γάγγραινα της αμαρτίας με την οποία νεκρώνεται το ψυχικό μου σώμα.

Εις τον οποίον έχομεν την απολύτρωσιν δια του αίματος αυτού την άφεσιν των αμαρτιών. (Κολοσ.α´.14)

• Ο Θεός αλλάζει σταδιακά το μυαλό μας και τον τρόπο που σκεφτόμαστε ώστε να κάνουμε προοδευτικά όλο και λιγότερα λάθη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα λάθη που είδη έχω κάνει κάποιος μου τα χαρίζει. Το χρέος είναι χρέος και πρέπει να πληρωθεί. Αφού εντοπίσω ακριβώς τι χρωστάω, ζητώ συχώρεση, να με πλύνει το αίμα του Χριστού. Να πληρώσει ο Χριστός το χρέος μου. Το ψυχικό μου σώμα αποκτά ξανά τις δυνάμεις του με την δια λόγου αυτόματη ίαση που συμβαίνει με το αίμα του Χριστού. Αποκαθίσταται άμεσα η επικοινωνία μαζί Του, εξακολουθώ να έχω το φως Του και την γνώση Του, να έχω την τροφή, το ύδωρ το ζων για να μην διψάσω ποτέ. Φως ,νερό, τηλέφωνο δηλαδή επανασυνδέονται αμέσως, τροφή και νερό στην ώρα τους, και όλων των ειδών οι δυνάμεις και οι ενέργειες που χρειάζομαι. Με ψυχικό σώμα άρρωστο από την αμαρτία όλα αυτά είναι αποκομμένα. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο σημαντικό είναι να εντοπίζεται και να αποκαθίσταται άμεσα κάθε βλάβη στο ψυχικό μας σώμα; Κάθε βράδυ με την προσευχή!

Αυτά είναι τα διαδοχικά βήματα, αυτή είναι η πορεία ενός χριστιανού που πρέπει να κάνει για να κλείνει τον κύκλο κάθε μέρα με ασφάλεια.

Αποδέχεται την διαθήκη που του χάρισε ο Θεός ως αποκλειστικό δρόμο στη ζωή του.

Κατά την διάρκεια της ημέρας κάνει ότι μπορεί, εφαρμόζει τον Λόγο του Θεού ανάλογα με την πνευματική του ηλικία και την δύναμη του.

Τελειώνοντας η κάθε μέρα κάνει ταμείο. Διακρίνει ανάλογα με την πνευματική του ηλικία τι έκανε λάθος και βλέπει τι χρωστάει.

Δεν αφήνει ποτέ χρέος για την άλλη μέρα, ζητά από τον Χριστό να τον πλύνει και να τον καθαρίσει με το αίμα Του, Να πληρώσει δηλαδή εκείνος για τα δικά του λάθη και επίσης ζητά δύναμη να μην τα ξανακάνει.

Έτσι υπακούει τον Θεό κατά πάντα.

Έτσι γίνεται πλήρης η υπακοή! Κάνει πράξη στη ζωή του αυτό που μπορεί, πληρώνει για τα χρέη του μετρητοίς με το αίμα του Χριστού και δεν χρωστάει, ζητάει δύναμη για να κάνει πράξει αυτό που δεν μπορεί.

...και ειμεθα ετοιμοι να εκδικησωμεν πασαν παρακοην, οταν γεινη πληρης η υπακοη σας. (Κορινθ.Β´10.3-6)

Όταν καθημερινά κάνουμε πλήρη την υπακοή μας ανοίγουμε τους αγωγούς και μπορεί ο Θεός να συνεχίζει να μας δίνει κανονική ροή δύναμης για να πολεμήσουμε κάθε παρακοή μας και να αποκτήσομε περαιτέρω υπακοή στο Θεό και απομάκρυνση από την αμαρτία.

---Μα αυτό είναι πολύ απλό, μπορούμε απλά να ζητάμε συγνώμη και όλα καλά, αφού δεν είναι υποχρεωτικό να κάνουμε τα πάντα σωστά!

..Διοτι ο λογος του Θεου ειναι ζων και ενεργος και κοπτερωτερος υπερ πασαν διστομον μαχαιραν και διερχεται μεχρι διαιρεσεως ψυχης τε και πνευματος, αρμων τε και μυελων, και διερευνα τους διαλογισμους και τας εννοιας της καρδιας (Εβρ. 4:13 )

---Όλα κοντά στο Θεό φαίνονται εξαιρετικά απλά γιατί είναι δύσκολο στον άνθρωπο να περιγράψει με λόγια την εσωτερική διεργασία που γίνεται και την συνεχή εξελικτική πορεία που έχει ο χριστιανός. Το ίδιο συμβαίνει και στο γήινο σώμα όταν αρρωσταίνει. Το σημαντικότερο είναι να εντοπίσουμε την αρρώστια και να ψάξουμε να βρούμε ένα καλό γιατρό. Κατόπιν εμπιστευόμαστε το γιατρό και κάνουμε ακριβώς αυτό που μας λέει, τον υπακούμε κατά πάντα. Η ίδια η θεραπεία πως ενεργεί μέσα στο σώμα δεν είναι φανερή δια γυμνού οφθαλμού. Αλλά και η συμμετοχή του ασθενή ξεκινάει με το να εντοπίσει την αρρώστια και να πάει στο γιατρό και τελειώνει στο να υπακούει ότι ακριβώς του λέει ο γιατρός. Δεν μπορεί ο ίδιος ο ασθενής να κάνει κάτι άλλο για την θεραπεία του. Πρέπει να είναι ειλικρινής και να περιγράφει τα συμπτώματα με ακρίβεια, αν κρύψει κάτι γιατρός δεν θα του δώσει θεραπεία γι αυτό. Επίσης να εκτελεί την θεραπεία του κατά γράμμα, δεν μπορεί να κάνει του κεφαλιού του. Μην προσπαθήσεις όμως να κοροϊδέψεις Θεό ζώντα μπορεί και ερευνά και τις σκέψεις μας και τις επιθυμίες μας. Ξέρει ο Θεός τον Αγώνα που πρέπει να κάνει ο Χριστιανός για να πολεμήσει ένα πάθος του, αλλά διακρίνει και τον υποκριτή και του έχει έτοιμη την έξοδο από την σωτηρία.